Raylara Yatan Adam

Aynı raylara, aynı gün, aynı amaçla gelen iki yabancı… Hayattan vazgeçmenin tam eşiğindeyken karşı karşıya kalan iki kırık ruh… Ölmek için geldikleri yerde, hayatın bambaşka bir yüzüyle tanışan iki adam…

Faruk ve Ted, farklı dünyaların insanı. Faruk, Srebrenitsa’da yaşanan soykırımın acısını daha anne karnındayken yaşamış, ardından ailesini, yurdunu, hatta benliğini kaybetmiş bir göçmen. Ted ise Kanada’da yüzeysel ilişkiler içinde kaybolmuş, kalabalıklar arasında görünmezleşmiş bir adam. Biri geçmişin travmasında kaybolmuş, diğeri bugünün boşluğunda sıkışmış. Ama yolları rayların kenarında kesiştiğinde, iki farklı hikâye aynı acının diliyle konuşmaya başlıyor.

Filozof, Doğu Bilimci ve Psikolog Rövşen Abdullaoğlu’nun kaleminden çıkan bu roman, dışarıdan bakıldığında basit bir karşılaşma gibi görünen bir olayı, insanın ruhsal dönüşümüne uzanan bir hikâyeye dönüştürüyor. Anlatımında gösterişten uzak bir sadelik var. Cümleler göz boyamak için değil, kalbe dokunmak için kurulmuş. Her bir satırda insanın kendine ait bir şey bulması mümkün.

“Raylara Yatan Adam”, edebî olmanın ötesinde insani bir metin. Travma, yalnızlık, inanç, aidiyet, göç, bağ kurma gibi derin temalar, yormayan ama düşündüren bir kurguyla işleniyor. Ted’in boşlukla baş etme çabası, Faruk’un sakin ama güçlü duruşuyla karşılaştığında, ortaya kendini yeniden tanımlamaya çalışan bir dostluk çıkıyor.

Bu roman, dıştan içe değil, içten dışa ilerliyor. Hikâyeyi olaylar değil, duygular taşıyor. Okuyucu karakterlerin geçmişine bakarken aslında kendi geçmişine, kendi kırılma noktalarına da dönüyor. Herkesin hayatında en az bir kez geçtiği karanlık bir dönemi, bu roman yargılamadan ve dramatize etmeden anlatıyor. İntihar düşüncesini yüceltmeden ama samimiyetle ele alıyor. Umudu bağırmadan, sessizce fısıldıyor.

Rövşen Abdullaoğlu’nun sadece bir yazar değil, aynı zamanda bir ruh araştırmacısı olduğu her satırda hissediliyor. Psikoloji ve tasavvuf bilgisi romana alt katman olarak işlenmiş. Kitap didaktik olmadan düşündürüyor. Duygusal olmadan duygulandırıyor. Sessiz bir anlatı kuruyor ama bu sessizlik derin bir yankı bırakıyor.

“Raylara Yatan Adam”, Amerika’da düzenlenen uluslararası bir yarışmada Readers’ Favorite Birincilik Ödülü’ne layık görülmüş. Bu ödül yalnızca iyi yazılmış bir kurguya değil, insanın özüne temas eden bir anlatıya verilmiş bir onay gibi. Çünkü bu kitap sınırların, dillerin ve kültürlerin ötesine geçiyor. Acı, umut, yalnızlık ve bağ kurma gibi evrensel duyguları sade bir anlatımla görünür kılıyor.